Verzamelde columns deel 3
Het boekje bevat ook zo'n twintig sfeervolle foto's van de Waalwijkse fotograaf Luuk Aarts. De vormgeving is van Chantal Berber. Het boekje wordt uitgegeven door Uitgeverij Baard & Kale, de leukste uitgeverij in De Langstraat
‘Niemand deed het’ telt tachtig pagina's en kost in de winkel 8,95 euro. De uitgave is vanaf 3 december 2016 te koop, in Waalwijk bij The Read Shop in winkelcentrum De Els.
Dankzij enkele gulle sponsors kan de hele opbrengst van dit boekje naar Kersthuis 2016 gaan en dus naar twee goede doelen: het Inloophuis en hospice Francinus de Wind, beide in Waalwijk. Het Brabants Dagblad heeft speciaal voor deze gelegenheid de rechten van de columns om niet vrijgegeven.
Eerder verschenen van journalist Sjaak Koolen de verzamelbundels 'De reünie en vijftig andere columns van Sjaak Koolen' (2009) en ‘Iemand moet het doen en 49 andere columns van Sjaak Koolen’ (2012). Ook van die laatste titel gingen alle baten naar het Kersthuis, editie 2012.
Titel: Niemand deed het en 49 andere columns van Sjaak Koolen. Auteur: Sjaak Koolen. Eindredactie: Sjaak Koolen en Johan van Grinsven. Vormgeving: Chantal Berber. Foto’s Luuk Aarts. ISBN 978-90-818246-3-7. Prijs: 8,95 euro.
Meer over De reünie
Meer over Iemand moet het doen
Meer over De Sjaak #1
Voorwoord van Sjaak Koolen in ’Niemand deed het’
Nu ik mijn werkzame leven bij de krant heb afgesloten, ben ik vrij om te gaan en te staan waar ik wil. En om te doen wat ik nog nooit gedaan heb. De cursus stofzuigen heb ik thuis inmiddels succesvol afgerond. Stofzuigers, van klein tot groot, hebben voor mij geen geheimen meer. Successen smaken altijd naar meer. Daarom heb ik me nu aan een snel- cursus schooien gewaagd. Dat doe ik aan de vertrouwde hand van Ina van Cromvoirt, de onvolprezen moeder van de goede doelen in Waalwijk. Zij kan er wat van.De eerste les stond in het teken van het afleren van het woord ‘schooien’. Ina vindt ‘schooien’ ordinair. “Niet doen”, zei ze. “Schooien is een lelijk woord. Wij schooien niet, maar doen aan netwerken.” Mij maakt het eigenlijk niets uit. Schooien en netwerken dienen in ons geval hetzelfde doel: geld inzamelen voor de goede doelen van Kersthuis 2016.
Daarbij past meteen de kanttekening dat het ons niet alleen om geld te
doen is. We willen ook reuring in de stad, een feest van saamhorigheid rond de feestdagen (en liefst altijd).
Uitgeverij Baard & Kale kan daarbij niet achterblijven. De leukste uitgeverij van De Langstraat heeft daarom besloten ook een duit in het zakje te doen door het uitbrengen van deze columnbundel. Met dank aan de gulle gevers kan de hele opbrengst naar de goede doelen van Kersthuis 2016. De bundel bevat een selectie uit de columns die ik vanaf 2012 tot heden geschreven heb.
De presentatie van Niemand deed het
Een leuke en gezellige presentatie van ’Niemand deed het’ was het op vrijdagavond 2 december 2016 in de sfeervolle bibliotheek van Waalwijk. Er waren ongeveer vijftig mensen aanwezig onder wie de speciale gasten Judith Keijzers, Ina van Cromvoirt, Jan van Buul, Hans Brekelmans, Erna Snoeren, Mieke Koolen, Marcel Dorssers en Nol Kleijngeld. Zij kwamen allen eens of vaker voor Bij ontstentenis van de talentvolle Waalwijkse journaliste Daphne van Breemen verzorgde Kale van Baard & Kale de presentatie. Langstraat TV maakte er een reportage van, die is hieronder te zien.-
Het openingswoord door Rianne de Bie van de bibliotheek
-
Sjaak spreekt de aanwezigen toe
-
De eerste twee exemplaren van 'Niemand deed het' waren voor fotograaf Luuk Aarts en journalist Johan van Grinsven die samen met vormgever Chantal Berber Sjaak hebben geholpen om het boekje te maken.
-
De eerste twee exemplaren van 'Niemand deed het' waren voor fotograaf Luuk Aarts en journalist Johan van Grinsven die samen met vormgever Chantal Berber Sjaak hebben geholpen om het boekje te maken.
-
Met speciale gast wethouder Hans Brekelmans
-
Met speciale gast Erna Snoeren
-
Het publiek genoot van de vele anecdotes die tijdens de presentatie werden verteld
-
Met speciale gast Ina van Cromvoirt
-
Nogmaals met speciale gast Ina van Cromvoirt
-
Speciale gast wethouder Judith Keijzers
-
Speciale gast D66-raadslid Jan van Buul
-
D66-raadslid is al even adrem als Sjaak Koolen
-
Mieke Koolen vertelt over de inspiratie die Sjaak thuis op deed voor zijn columns
-
Mieke Koolen figureerde af en toe in de columns van haar man Sjaak
-
Het stralende middelpunt van de avond
-
Speciale gast pastoor Marcel Dorssers
-
Burgemeester Nol Kleijngeld hoort een passage aan uit een column van Sjaak die over hem ging
-
Sjaak bedankt het publiek
-
Hij had speciaal het pak aangetrokken waarmee Sjaak in een van zijn columns de draak had gestoken
-
De beoogde presentator sloot op de valreep de avond af
-
BIBLIOTHEEK WAALWIJK, 2 december 2016. Foto’s Luuk Aarts & Nol Kleijngeld
Langstraat TV over de presentatie van Niemand deed het
De opmaat naar Kersthuis Waalwijk 2016
Iemand moet het doen
Een week eerder was ik ook in de stad en ook toen zag ik dat Kerstmis in aantocht was. Dat kon ook niemand ontgaan. Ik trof er drieduizend kerstmannen, kerstvrouwen en kerstkinderen. De sfeer kon dan ook niet anders dan kerstelijk zijn. Met dank aan de Santa Run. Het was feest in de stad.
Hoewel… Toen ik later op Facebook naar foto's van de Santa Run keek, viel het me op dat kennelijk niet iedereen in feestelijke stemming verkeerde. Ik kwam een foto tegen van burgemeester Nol en zijn vrouw Inge. Ik denk dat Nol zich diep ongelukkig voelde in zijn kerstmannenpak. Zijn gezicht stond op oorlog. Het was alsof hij zojuist de noodtoestand had afgekondigd en het rampenplan in werking had gesteld. Daar was echter geen enkele aanleiding voor te bedenken. Het was dan ook niet meer dan een tijdelijk dipje, waar ook een burgemeester recht op heeft. Het was feest in de stad en het bleef feest in de stad.
Onwillekeurig gingen mijn gedachten terug naar dezelfde dag in december van het mooie jaar 2012. De herinnering daaraan is altijd gebleven en zal ook immer blijven. Die dag werden Ina van Cromvoirt en ik voor 72 uur opgesloten in het Kersthuis. We leefden op water en heel af en toe een droog stukje brood. Er moest nodig wat reuring komen in de stad die zichzelf zo graag als het centrum van De Langstraat ziet. De reuring kwam er. Heel veel reuring. De eenvoud, de goede doelen en vooral de samenhorigheid deden het 'm. Een glazen huisje op het Raadhuisplein met een ruime brievenbus voor het geld, een podium voor de muziek en veel, onverwacht veel mensen met het hart op de juiste plaats. Dit was nog nooit vertoond in Waalwijk.
"Het leek wel of Waalwijk aan zoiets toe was", hoorden we na afloop. We leefden 72 uur in een roes. We sliepen in een ietwat luxere uitvoering van een bouwkeet. De kraan gaf niet meer dan een halve liter warm water per dag. Het was, zoals ze dat zo mooi zeggen, een rollercoaster van emoties en schitterende momenten. Het was het allemaal meer dan waard. Iemand moest het ook doen. Ina, tientallen vrijwilligers en ik deden het. Het smaakte naar meer. We wilden het stokje doorgeven. Maar uiteindelijk deed niemand het.
Ik was in de stad en zag dat het tegen Kerstmis liep. En ik dacht: hier zou ik volgend jaar weer wel 72 uur opgesloten willen zitten. De herinnering aan Kersthuis 2012 verdient een herhaling. Ik denk dat ik vandaag of morgen Ina maar weer eens bel. Want als niemand het doet...
In Brabants Dagblad editie De Langstraat op 27 december 2015